Dr n. pr. Marek Woch – Centrum Społecznej Demokracji

Maseczkoizm – czyli ideologia pojmowana, jako pojęcie występujące w filozofii i naukach społecznych oraz politycznych, które określa zbiory poglądów służących do całościowego interpretowania i przekształcania świata ma być ważniejsza od Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r., gdzie wskazano, że:

Art. 7.
Organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa.
Art. 8.
Konstytucja jest najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej.
Przepisy Konstytucji stosuje się bezpośrednio, chyba że Konstytucja stanowi inaczej.
Art. 30.
Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw człowieka i obywatela. Jest ona nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz publicznych.
Art. 31.
Wolność człowieka podlega ochronie prawnej.
Każdy jest obowiązany szanować wolności i prawa innych. Nikogo nie wolno zmuszać do czynienia tego, czego prawo mu nie nakazuje.
Ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób. Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i praw.
Art. 32.
Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.
Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny.
Art. 39.
Nikt nie może być poddany eksperymentom naukowym, w tym medycznym, bez dobrowolnie wyrażonej zgody. (Akurat tutaj w przypadku szczepień, to robi się wyjątek,
i podsuwa do podpisu kwestionariusz. Tylko pytanie retoryczne – skąd można wiedzieć, czy się szczepić bez wnikliwych badań? a wymaga się podpisania oświadczenia woli
o treści: „Znane są mi zasady i terminy realizacji szczepień, ich celowość, działanie oraz ewentualne powikłania i następstwa”. Polecam uwadze ustawę z dnia 5 grudnia 1996 r.
o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz ustawę z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta.

Termin „ideologia” miał pierwotnie znaczenie odnoszące się do nauki o ideach pojmowanych, jako zmysłowe percepcje, mające za zadanie opisywanie związków zachodzących między nimi. Jednocześnie wskazując, w jaki sposób z pierwotnych danych zmysłowych powstaje ludzka wiedza, a także moralność – nie mylić z etyką. Obecnie ciągle pobrzmiewa pojęcie ideologii, które rozpowszechniło się dzięki lub pomimo marksizmowi.

W Polsce w 2020 r., ale, jak również w innych krajach, bez względu na ustroje polityczne, zaczęło się jednak (niesamoistne) pobrzmiewanie znaczenia „ideologicznego marksizmu”
w odniesieniu do „noszenia bądź nienoszenia maseczki”, w którym ma ono kilka różnych, choć częściowo pokrewnych znaczeń: 1. ogólny system pojęć i postaw; 2. tzw. fałszywa świadomość, jako zbiór poglądów, wykreowanych na potrzebę chwili, afirmowanie aktualnego układu ekonomiczno-politycznego, gdzie narzędziem stało się używanie narracji odnoszącej się do „noszenia bądź nienoszenia maseczki”; 3. ideologią może być także zbiór poglądów wyrażających interesy jakiejś grupy, mobilizujących ją do walki o władzę i uzasadniających utrzymanie władzy w celu przekształcenia rzeczywistości zgodnie z interesem tej grupy i jej widzeniem świata.

Reasumując, pojęciem „ideologii” określa się każdy zbiór twierdzeń, niedający się zweryfikować w taki sposób, jaki obowiązuje w naukach przyrodniczych.

Jeżeli nie można poprzez naukę, to wówczas wchodzą nakazy, zakazy i ograniczenia administracyjne – i tak też się dzieje nie tylko w Naszym Kraju w kontekście „noszenia bądź nienoszenia maseczki”.

Zaznaczę w tym miejscu, że poniżej jest to opinia prawna, dotycząca „noszenia bądź nienoszenia maseczki”, (na dzień 28.03.2021 r.) – nie zbiór niepopartych twierdzeń ideologicznych, które powyżej zostały zakwalifikowane, jako odniesienie się do maseczkoizmu.

Przez wiele miesięcy 2020 r., a dokładnie od marca do grudnia skutecznie kwestionowano wprowadzony obowiązek zasłaniania nosa i ust. Potwierdzały to kolejne wyroki sądów, które wskazywały, że rozporządzenie wychodzi poza ramy ustawy w tym zakresie.

Ustawą z dnia 28 października 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku
z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID-19
(Dz.U. z 2020 r. poz. 2112) dokonano zmiany w ustawie z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2020 r. poz. 1845)
i wprowadzono następujące zmiany: „13) nakaz zakrywania ust i nosa, w określonych okolicznościach, miejscach i obiektach oraz na określonych obszarach, wraz ze sposobem realizacji tego nakazu.”

Biorąc pod uwagę powyższe, czyli zapis ustawowy, należy także zauważyć,
że w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 19 marca 2021 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz.U. z 2021 r. poz. 512 ze zm.) wprowadzono wiele wyłączeń dotyczących „nienoszenia maseczki” np.

3) dziecka do ukończenia 5. roku życia;

4) osoby, która nie może zakrywać ust lub nosa z powodu:

1. a) całościowych zaburzeń rozwoju, zaburzeń psychicznych, niepełnosprawności intelektualnej w stopniu umiarkowanym, znacznym albo głębokim,
2. b) trudności w samodzielnym zakryciu lub odkryciu ust lub nosa,
3. c) zaawansowanych schorzeń neurologicznych, układu oddechowego lub krążenia, przebiegających z niewydolnością oddechową lub krążenia.

Poniżej wyciąg z przepisów rozporządzenia:

• 25. [Obowiązek zakrywania ust i nosa]

1. Do dnia 9 kwietnia 2021 r. nakazuje się zakrywanie, przy pomocy maseczki, ust i nosa:

1)w środkach publicznego transportu zbiorowego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 14 ustawy
z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym, na statkach pasażerskich
w żegludze krajowej w rozumieniu przepisów o bezpieczeństwie morskim lub statkach żeglugi śródlądowej, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r.
o żegludze śródlądowej, przeznaczonymi lub używanymi do przewozu osób;

2)w miejscach ogólnodostępnych, w tym:

1. a) na drogach i placach, na terenie cmentarzy, promenad, bulwarów, miejsc postoju pojazdów, parkingów leśnych,
2. b) na terenie nieruchomości wspólnych w rozumieniu 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2020 r. poz. 1910 oraz z 2021 r. poz. 11) oraz na terenie takich nieruchomości o innych formach posiadania,
3. c) w zakładach pracy, jeżeli w pomieszczeniu przebywa więcej niż 1 osoba, chyba że pracodawca postanowi inaczej,
4. d) w budynkach użyteczności publicznej przeznaczonych na potrzeby: administracji publicznej, wymiaru sprawiedliwości, kultury, kultu religijnego, oświaty, szkolnictwa wyższego, nauki, wychowania, opieki zdrowotnej, społecznej lub socjalnej, obsługi bankowej, handlu, gastronomii, usług, w tym usług pocztowych lub telekomunikacyjnych, turystyki, sportu, obsługi pasażerów w transporcie kolejowym, drogowym, lotniczym, morskim lub wodnym śródlądowym; za budynek użyteczności publicznej uznaje się także budynek biurowy lub socjalny,
5. e) w obiektach handlowych lub usługowych, placówkach handlowych lub usługowych i na targowiskach (straganach);

3) w trakcie sprawowania kultu religijnego, w tym czynności lub obrzędów religijnych,
w budynku użyteczności publicznej przeznaczonym na potrzeby kultu religijnego oraz na cmentarzu.

2. Do dnia 9 kwietnia 2021 r. nakazuje się zakrywanie ust i nosa zgodnie z § 25 ust. 1 na statkach powietrznych w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze.
3. Nakazu określonego w ust. 1 i 2 nie stosuje się w przypadku:

1) pojazdu samochodowego, z wyłączeniem pojazdów samochodowych będących środkami publicznego transportu zbiorowego, o których mowa w ust. 1 pkt 1;

2) osoby kierującej motocyklem, czterokołowcem lub motorowerem oraz osoby przewożonej takimi pojazdami, używających kasków ochronnych zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2021 r. poz. 450 i 463);

3) dziecka do ukończenia 5. roku życia;

4) osoby, która nie może zakrywać ust lub nosa z powodu:

1. a) całościowych zaburzeń rozwoju, zaburzeń psychicznych, niepełnosprawności intelektualnej w stopniu umiarkowanym, znacznym albo głębokim,
2. b) trudności w samodzielnym zakryciu lub odkryciu ust lub nosa,
3. c) zaawansowanych schorzeń neurologicznych, układu oddechowego lub krążenia, przebiegających z niewydolnością oddechową lub krążenia;

5) kierującego środkiem publicznego transportu zbiorowego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym lub pojazdem samochodowym wykonującym zarobkowy przewóz osób, jeżeli operator publicznego transportu zbiorowego albo organizator tego transportu w rozumieniu odpowiednio art. 4 ust. 1 pkt 8 i 9 tej ustawy albo przedsiębiorca wykonujący działalność w zakresie zarobkowego przewozu osób zapewniają oddzielenie kierującego od przewożonych osób w sposób uniemożliwiający styczność w rozumieniu art. 2 pkt 25 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi;

6) kierującego statkiem, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli urządzenie sterowe znajduje się w osobnym pomieszczeniu albo armator statku zapewni oddzielenie kierującego od przewożonych osób w sposób uniemożliwiający styczność w rozumieniu art. 2 pkt 25 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi;

7) kierowców wykonujących przewozy drogowe w załodze;

8) sprawującego kult religijny podczas jego sprawowania;

9) żołnierza Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i wojsk sojuszniczych, a także funkcjonariusza Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Służby Wywiadu Wojskowego, wykonujących zadania służbowe, stosujących środki ochrony osobistej odpowiednie do rodzaju wykonywanych czynności;

10) osoby, której miejscem stałego lub czasowego pobytu są budynki użyteczności publicznej przeznaczone na potrzeby wychowania, opieki zdrowotnej, społecznej lub socjalnej, chyba że zarządzający takim budynkiem postanowi inaczej;

11) sędziego, trenera oraz osoby uprawiającej sport w ramach współzawodnictwa sportowego, zajęć sportowych lub wydarzeń sportowych, o których mowa w § 9 ust. 16;

12) osoby przebywającej na terenie lasu, parku, zieleńca, ogrodu botanicznego, ogrodu zabytkowego, rodzinnego ogródka działkowego albo plaży;

13) jazdy konnej;

14) personelu lotniczego przebywającego w kabinie pilota;

15) uczniów i dzieci objętych wychowaniem przedszkolnym oraz osób zatrudnionych w przedszkolu, innej formie wychowania przedszkolnego, szkole lub placówce oświatowej oraz w ramach form opieki nad dziećmi w wieku do lat 3 – na ich terenie, chyba że kierujący takim podmiotem lub formą wychowania lub opieki postanowi inaczej;

16) zdających oraz innych osób uczestniczących w przeprowadzaniu egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie lub egzaminu zawodowego, jeżeli w trakcie egzaminu odległość pomiędzy poszczególnymi osobami wynosi co najmniej 1,5 m;

Była zmiana 29 marca 2021 r.

4) w § 25 w ust. 3 pkt 16 otrzymuje brzmienie:

„16) zdających oraz innych osób uczestniczących w przeprowadzaniu egzaminu ósmoklasisty, egzaminu maturalnego, egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie lub egzaminu zawodowego, jeżeli w trakcie egzaminu odległość pomiędzy poszczególnymi osobami wynosi co najmniej 1,5 m;”;

17) osoby wykonującej czynności zawodowe, służbowe lub zarobkowe w budynkach użyteczności publicznej, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. d, chyba że zarządzający takim budynkiem postanowi inaczej, z wyjątkiem osoby wykonującej bezpośrednią obsługę interesantów lub klientów w czasie jej wykonywania;

18) zdających oraz innych osób uczestniczących w przeprowadzaniu:

1. a) egzaminu dyplomowego w szkole artystycznej, o którym mowa w 44zn ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2020 r. poz. 1327 oraz z 2021 r. poz. 4),
2. b) badania przydatności, egzaminu wstępnego, egzaminu kwalifikacyjnego przeprowadzanych w publicznej szkole artystycznej oraz sprawdzianu uzdolnień, predyspozycji lub praktycznych umiejętności, przeprowadzanego w niepublicznej szkole artystycznej o uprawnieniach publicznej szkoły artystycznej, o których mowa odpowiednio w 14 ust. 4 pkt 3 oraz art. 142 ust. 4 i 7 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 910, 1378 oraz z 2021 r. poz. 4)

– jeżeli w trakcie tego egzaminu, badania albo sprawdzianu odległość pomiędzy poszczególnymi osobami wynosi co najmniej 1,5 m.

4. Nakazu określonego w ust. 1 nie stosuje się również podczas zawierania małżeństwa przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego albo przed duchownym.
5. Odkrycie ust i nosa jest możliwe w przypadku:

1) konieczności identyfikacji lub weryfikacji tożsamości danej osoby, a także w związku ze świadczeniem danej osobie usług, jeżeli jest to niezbędne do ich świadczenia;

2) umożliwienia komunikowania się z osobą doświadczającą trwale lub okresowo trudności w komunikowaniu się;

3) spożywania posiłków lub napojów w zakładach pracy lub budynkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c i d, oraz po zajęciu miejsca siedzącego w pociągu objętym obowiązkową rezerwacją miejsc, w tym posiłków i napojów wydawanych na pokładzie pociągu.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 4, jest wymagane przedstawienie, na żądanie Policji, straży gminnej, Straży Granicznej w lotniczych przejściach granicznych, a na obszarze kolejowym, w pociągach oraz w pomieszczeniach przeznaczonych do obsługi podróżnych korzystających z transportu kolejowego na dworcach kolejowych również na żądanie straży ochrony kolei, zaświadczenia lekarskiego lub innego dokumentu potwierdzającego całościowe zaburzenia rozwoju, zaburzenia psychiczne, niepełnosprawność intelektualną w stopniu umiarkowanym, znacznym albo głębokim lub trudności w samodzielnym zakryciu lub odkryciu ust lub nosa, lub zaawansowane schorzenia neurologiczne, układu oddechowego lub krążenia, przebiegające z niewydolnością oddechową lub krążenia.

zdjęcie z: https://twitter.com/marcinwarchol/status/1374797776295448576/photo/1